W różnych stanach aktywności, nasz mózg, wysyła fale elektromagnetyczne o różnej częstotliwości: inne w czasie snu, odprężenia czy lęku, inne w stresie i w stanie twórczej inspiracji. Dzięki podłączeniu elektroencefalografu (urządzenia rejestrującego zmiany potencjału elektrycznego), można analizować pracę mózgu w czasie rzeczywistym. Zapis fal mózgowych jest następnie przetwarzany przez program do neurofeedbacku i służy do sterowania animacją, filmem lub grą video, wyświetlaną na monitorze. Kiedy wzrasta aktywność mózgu w pożądanym obszarze częstotliwości, animacja/gra zachowuje się w odpowiedni sposób, np. sterowany siłą woli samolot wzbija się wyżej – mózg jest w ten sposób ‚nagradzany’. Psycholog, który obsługuje program, jednocześnie monitoruje postępy pacjenta, dając mu odpowiednie wskazówki oraz dostosowując poziom trudności. Dzięki takim działaniom, pomaga pacjentowi, osiągnąć stan koncentracji i odprężenia. Ponieważ nasz mózg podświadomie dąży do wzmacniania pozytywnych bodźców, w tym przypadku – w postaci nagrody otrzymanej w grze, regularny trening sprawia, że szybko uczymy się wzmacniać pożądane częstotliwości fal mózgowych.
Neurobiofeedback jest bardzo skuteczny, jako terapia wspomagająca w pracy z dziećmi z nadpobudliwością psychoruchową (np. ADHD), dysleksją, autyzmem, dziecięcym porażeniem mózgowym oraz mających trudności w nauce i skupieniu uwagi.
Biofeedback polecany jest również dorosłym, którzy cierpią na depresję,
zaburzenia lękowe, nerwicowe, obsesyjno-kompulsywne czy migreny.
Jest również pomocny w rehabilitacji po urazach mózgu oraz w terapii uzależnień. Poleca się go również studentom, sportowcom i osobom żyjącym w stresie, gdyż przyczynia się do poprawy koncentracji, zwiększa szybkość uczenia się, rozwija kreatywność, ma pozytywny wpływ na naszą samoocenę czy umiejętność radzenia sobie ze stresem.
Warto wiedzieć, że Biofeedback był stosowany również przez Adama Małysza jako jeden z elementów jego treningu.